მარტოობის ტრამალებში ..

                            ნანას

მარტოობის ტრამალებში
შენი სხე მომელანდა!..
დავჯექ წერად ამა ლექსის
და ქაღალდი მომელანდა!

ნაღველია ეს მელანი,
ცრემლი არის, სისხლი არის!..
ჩამომშორდნენ მე ყველანი,
დრე დაღამდა ნისლიანი!..

ვიძინებ და - შენით სავსეს -
სელს სიზმარი მისურნელებს...
წლებმა თმები შემიცარცეს -
დანაპირებს მისრულებენ!

უტკბილეს და ნეტარ შენს ხმას
ვიჭერ ნატვრის ანტენებით
და, რადგანაც იგი მესმა,
გაჩნდა შუქი გატენების!..

წყარო: litklubi.ge

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

@ კონტაქტი