წეროები
მიფრინავენ!.. ზეცა მოანაღვლიანეს შემოდგომის მიწურულზე წეროებმა!.. დაუღლელი გზის გამკვლევი დაღლიათ და სამხრეთის ქარს მთელი მწკრივი ეწირება!.. მიფრინავენ! ცის სილურჯეს აშავებენ და ყივილით შველას სთხოვენ აღარავის!.. ემძიმებათ დანისლული გზა-შარები, დიდი მთები - მარადისად ჭაღარები!.. მიფრინავენ!.. და საფრენი არ ილევა!.. აკავებენ ამოვარდნილ გულებს მკერდით!.. მიფრინავენ და მიჰყვებათ გაფრთხილებად ჩამორჩენილ წეროს ბედი!.. მიფრინავენ!.. არც იციან: ზეცის გზები გრძელდებიან, მოკლდებიან?.. შორს კი, შავ ზღვას ის წუთები ესიზმრება, ქარიშხლით რომ წეროები მოკვდებიან!..
წყარო: litklubi.ge
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი