ყოფნა არყოფნის მიჯნაზე

ქვეყნად აირია დროის იალქნები,
სტარტმა ფინიშისკენ იწყო სიარული,
მეც ამ სტარტით ალბათ ფინიშს მივადგები,
მწუხარებითა და მწარე სიხარულით.
რადგან არაფერი აღარ დამრჩენია,
ისე წაიშალა ქვეყნად ჩემი კვალი,
გულში სიხარული ცრემლად დამსდენია
ალბათ მოვიხადე ქვეყნად ჩემი ვალი.