მე ყველას ტკივილთან

ვუყურებ, ჩამდგარან გვერდი-გვერდ ქედები,
გაშლიან დრო და დრო ღრუბლების ბაირაღს,
მე ყველას ტკივილთან იმდენ ხანს ვჩერდები,
მოგიწვს ლოდინი, მოგიწევს კაი ხანს.
თოვლიდან იებმა გაშალეს კერტები
შეშლილი ზამთარი, მათ როგორ აიტანს?!
ვფიქრობ და ძაღლივით ყინვაში ვეგდები,
ყველა გაზაფხულის, პატარა ყვავილთან.
აფრინდნენ სამრეკლოს, ცისფერი მტრედები,
ვაგროვებ ტაძართან მლოცველთა კაეშანს,
მე როგორც, ხორცს იქით, მხედველი რენდგენი,
ვუყურებ შენს სულში, მზე როგორ ჩაეშვა.
ვუყურებ, ჩამდგარან გვერდი-გვერდ ქედები,
გაშლიან დრო და დრო ღრუბლების ბაირაღს,
მე ყველას ტკივილთან, იმდენ ხანს ვჩერდები,
მოგიწევს ლოდინი, უჩემოდ კაი ხანს.