მთვარეს ვეფერები

ფანჯარასთან ვდგავარ მთვარეს ვეფერები
ზეცა მოჭედილი ბრწყინავს ვარსკლავები
ღამის სიჩუმეა ამ სიჩუმით ვტკბები
ზოგჯერ მგონია რომ, თითქოს მენატრები
გავა ბევრი დროდა გავა ბევრი წლები
შენი არასოდეს მე აღარ ვიქნები
ოცნებად დაგრჩება შენი ოცნებები
თვითონ აირჩიე ასე რთული გზები
აღარ მენატრები შენ თავს გეფიცები
მე ხომ უშენობას უკვე ვეგუები
აღარ მახსენდება ჩვენი სიყვარული
შენი გაღიმება ერთ დროს ნაღმერთები
აღარ გაგიხსენებ იმ დროს ღიმილიანს
თვალებს ნამტირალევს, წამწამებს წვიმიანს
მაგრამ დრომ წაიღო თურმე ყველაფერი
აღარ მენატრები ჩემ თავს გეფიცები
.
აღარ მენატრები ჩემ თავს გეფიცები
ოღონდ მეცოდები, როგორ მეცოდები
მეც დავუშვი ალბათ ბევრი შეცდომები
მაგრამ მოღალატე არასდროს გავხდები