თავს არ ვუჯერებდით,

ცრემლი, მაინც მოგვდიოდა,.........
მაგრამ თავს არ ვუჯერებდით,
ფიქრი მასზეც არ გვინდოდა, 
ხელიდან რომ გვეცლებოდით
კარგი იყო, რომ ცოტა ხანს,
იხარებდით, იცოცხლებდით
შენს სიმღერებს და შენს ნაზ ხმას,
არა ერთხელ მოვისმენდით
შანსი, ერთი დაგვიტოვეთ,
ლოცვით დაგინთოთ სანთელი,
რომ იმ ქვეყნად სამოთხეში
შენი გზა, იყოს ნათელი,
გვიყვარხარ, ჩვენო ლამაზო,
უშენობა რა რთულია,
მარად ჩვენს გულში დარჩები,
ჩვენო ეთო კაკულია.