გაზაფხული მზიანია ნათელი
გაზაფხული მზიანია, ნათელი, ყვავილები შენთან მოვა თავადა ეკლესიაში დავანთოთ სანთელი და ვიაროდ ერთად სალოცავადა იცოდე რომ მეყვარები ყოველთვის იცოდე რომ მეყვარები მარადა ჩემი დავიწყება შენ არ მოგელის შენი დავიწყებაც თავისთავადა, შენი თვალები მე არ მიმატოვებს შენი ღიმილი მიღიმის გულშია, ჩვენს სიყვარულს არასდროს მივატოვებ არ მივიყვან მე მას დასასრულშია. რატომღაც ჩემად გიგულე, ჩემი ხარ, მეც ვერ მივხვდი რომ ისე შემიყვარდი, მე ვერ ვიტან როდესაც სხვას უყვარხარ, ვერ ვიტანდი, როდესაც სხვას უყვარდი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი