ფანჯარასთან ვდგავარ მთვარეს ვეფერები

ფანჯარასთან ვდგავარ მთვარეს ვეფერები
ზეცა მოჭედილი ბრწყინავს ვარსკლავები
ღამის სიჩუმეა ამ სიჩუმით ვტკბები
ზოგჯერ მგონია რომ, თითქოს მენატრები
.
აღარ მენატრები შენ თავს გეფიცები
მე ხომ უშენობას უკვე ვეგუები
აღარ მახსენდება ჩვენი სიყვარული
შენი გაღიმება ერთ დროს ნაღმერთები
აღარ გაგიხსენებ იმ დროს ღიმილიანს
თვალებს ნამტირალევს, წამწამებს წვიმიანს
მივხვდი დრომ წაიღო თურმე ყველაფერი
აღარ მენატრები ჩემ თავს გეფიცები
გავა ბევრი დროდა გავა ბევრი წლები
შენი არასოდეს მე აღარ ვიქნები
ოცნებად დაგრჩება შენი ოცნებები
თვითონ აირჩიე შენ ასეთი გზები
აღარ მენატრები ჩემ თავს გეფიცები
ოღონდ მეცოდები, როგორ მეცოდები
მეც დავუშვი ალბათ ბევრი შეცდომები
მაგრამ მოღალატე არასდროს გავხდები
ფანჯარასთან ვდგევარ მთვარეს ვეფერები
ზეცა მოჭედილი ბრწყინავს ვარსკლავები
ღამის სიჩუმეა ამ სიჩუმით ვტკბები
შენი არ გავხდები ამას გეფიცები.