ქარი ქრის...

ქარი ქრის !
არ ვდარდობ შენ მყავხარ,
ქარი ქრის !
ტკივილებს ვატან ქარს .
თამამად ვამბობ, რომ ჩემთან ხარ,
ჩემთან ხარ... 
ჩემი ხარ.... 
აქა ხარ ...
ქარი ქრის !
ხის ფოთლებს გზას აბნევს, 
შენ მთხოვ რომ არასდროს გავთენდე.
სიზმარი ასე რომ გახარებს,
აპირებს შენს გვერდით დაბერდეს.
ქარი ქრის!
ითოვოს...
იწვიმოს...
არ ვდარდობ გარეთ რომ აცივდა,
მინდა რომ ღმერთამდე ვიყვირო 
- მე შენი სურნელი მაცვია... 
და გთხოვ რომ არასდროს დაღამდე,
და გთხოვ რომ სულ ასე ანათო .
ფართოდ ვხსნი დაკეტილ დარაბებს
მინდა რომ მხოლოდ შენ გამათბო.
მოხვიდე და სულზე მაკოცო ...
მოხვიდე მერე რაა თუ ცივა,
უშენო ცხოვრება არ მომწონს 
უშენოდ წამიც კი არ მინდა.

ჩუმი 'პოეტესა'