არ ჩანს
გულმა ტკივილი ბოლომდე იგრძნო, ცის კიდეს მძაფრად ეხვევა ნისლი. ცრემლთა ნაკადმაც იდინოს ვინძლო და შეიფეროს დაღვრილი სისხლი. ვერას ვუხერხებ ამ წუთისოფელს, გაყურსულია ტყე დაბურული, აქ სულიერი არ ჩანს სათოფე, არ მელოდება ხიბლი ,,ურმულის“. შორს, აუხდენელ ნატვრათა სევდამ, კვლავ ამითრთოლა ღაწვები ქარში. გაწბილებული მწვერვალს კი ვხედავ, მაგრამ არა ჩანს ზღაპრული რაში. დათო არახამია
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი