სულის სახადი


რამდენი რამე მინახავს,
რამდენი ავი ქუხილი.
ეჰ, კაცი ზოგჯერ წინახარ,
ხან დაგაოსებს წყურვილი.

ვერ გამიგია რატომღაც,
ვინ ვისთან, რისთვის დავობდა...
კენარის ტოტი ჩამოხმა,
ხავსიც უდროოდ დაობდა.

სხვა როგორ გითხრათ სათქმელი,
როგორ გავწალდო ნარანდი;
სულის სახადი ავცერი,
შენი ვარ კუბოს კარამდი.

დათო არახამია
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი