როს დაუბერავს

ბინდით შემოსავს სივრცის განედებს
მარტოსულობის ცივი ზამთარი,
ციურ სიავეს უნდა დავნებდე
უნდა ჩავსხეპო რისხვა ავთვალის.

ფიქრით აღძრული სასოწარკვეთა
მიუახლოვდა განცდის კარიბჭეს,
ბოღმის ღვარცოფი თქეშად წამლეკავს,
ზმანება შვებას ვეღარ მანიჭებს.

გავითავისებ დროის დინებას,
როს დაუბერავს მომავლის სიო,
კამკამა მთვარის ამობრწყინებას
ვარსკვლავთა ხიბლით როდემდე ვსდიო.

დათო არახამია