სანთელს დავანთებ

რადგან მაშინებს დღეს უბედობა,
ვერ გადავლახე მოკლე გზა-შარა.
შეძრული სულის უიმედობა,
შენმა ზმანებამ წამით წაშალა.

მეალერსება გრილი ნიავი,
ზეცას შევყურებ დიდი იმედით.
რადგან არამაქვს შიში სიავის,
საკურთხეველთან კრძალვით მივედი.

სანთელს დავანთებ, თავსაც დავუხრი,
მოლოდინს არ აქვს ზღვარი და კიდე.
განგების რისხვას საკენკს ვერ ვუყრი,
ოცნებებს ხატად კედელზე ვკიდებ.

დათო არახამია