შენი ვარამი


შენი ხმა სისხლში უნდა გამიჯდეს,
რომ გაიფურჩქნოს ვარდი ნაგვალვი.
გაწბილებული ლამის გავგიჟდე,
გულს დამიოსებს სნება ამგვარი.

ნუ შეეცდებით, ვერ დამიზავებთ,
ვერ მაცდუნებენ ეშმას ლანდები;
თუკიღა ისევ არ გამიკარებ,
ბოლოს მომიღებს შენზე დარდები.

ტკივილით ზეცა უნდა ავხადო,
დაგიცხრო სევდა შენი კვნესამე;
ღმერთს მოწყალებას ვთხოვ, რომ გამხადოს
მაგ შენი სულის მონათესავედ.

დათო არახამია

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი