შენი ვარამი
შენი ხმა სისხლში უნდა გამიჯდეს, რომ გაიფურჩქნოს ვარდი ნაგვალვი. გაწბილებული ლამის გავგიჟდე, გულს დამიოსებს სნება ამგვარი. ნუ შეეცდებით, ვერ დამიზავებთ, ვერ მაცდუნებენ ეშმას ლანდები; თუკიღა ისევ არ გამიკარებ, ბოლოს მომიღებს შენზე დარდები. ტკივილით ზეცა უნდა ავხადო, დაგიცხრო სევდა შენი კვნესამე; ღმერთს მოწყალებას ვთხოვ, რომ გამხადოს მაგ შენი სულის მონათესავედ. დათო არახამია
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი