სანუგეშოა

მოლოდინს ძერწავს სიმართლის განცდა,
მოსაჩვენებლად ნიღაბს ვერ ირგებს,
ჩამოშვებულა ჯურღმულის ფარდა
და სიხარულიც ვეღარ შევირგე.

დელგმა ვერ ავსებს უფსკრულს ლოდებით,
განცდა ვერ აღწევს სრულყოფილებას,
როს ემატება ცოდვებს, ცოდვები,
სანუგეშოა მისი მხილება,

არ უზავდება გული უკუნეთს,
უიმედობის ნესტსა და ჭაობს,
მომავალს მშვიდად ვეღარ ვუყურებ,
როცა სიკეთეს სიავე ჭარბობს.

დათო არახამია