თოვს
სიჩუმეა მცივა ცივა თავზე გვაწევს ნისლი თეთრ მიწაში მიგვაქანებს არწივების ფიქრი სიჩუმეა მცივა,ცივა ნახე როგორ თოვს ჩემში ოხრად ამოხეთქილ დრო ზღვა სიყვარულს გმობს კვლავაც გული გამიშავდა გარეთ თეთრად თოვს არემარე გლოვის ხატში სისპეტაკეს შობს სიჩუმეა ცივა მცივა ხედ ვიქეცი დღეს აქ ვიქნები მკვდარო თოვლო არ შეგიშლი ხელს გარეთ ცივა,ვდგანვარ გარეთ გული მექცა ქვად შენი მოსვლაც ზედმეტია შენ იქეცი მთად სიჩუმეა ცივა გვცივა თავსზე გვაწევს ნისლი თეთრ მიწაში მიგვაქანებს არწივების ფიქრი ავტორი:დათო სიგუა
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი