ლექსი შორიდან

სიო ციმციმით დალაქუცობს,
მეალერსება.
ამოტომ გული გაპოეზდა,
მე მელექსება.

მწვანით ნამოს ხე-ბუჩქნარებს,
გადათოვლილ ყვავილნარებს,
დილიდ ცვარ-ნამი აკამკამებს
და გულუხვად სხივებს აფენს.

მოდის,ჩქეოლავს და ინთება.
ღელდება და ბორგავს,ტოკავს.
დანახვაზე ფართო გუგას,
სიშორიდან ახლოს მოაქვს.