ღრუბლები


ღრუბლების ნავალს,
შვყურებ ნაკვალს,
თავისუფლების მახრჩობს სურვილი.
ხეების ქანავს,
სიჩუმე მალავს,
მოქროლვილი და გადაქროლვილი.

ემოციებით სავსე ღრუბლები
ხეტიალობენ ცისფერ სივრცეში,
როგორც ქვიშბით გადაბურვილი
პირამიდების ლაბირინთებში.

ხეტიალობენ თავდავიწყებით
ჯგუფად,ცალკცალკე თითოეული
და წინაღობის გადავიწყებით
რჩებიან ცალკე,მარტო,ეული.

მღერიან ჩუმად,უხმო ალერსით,
მღერიან ჩუმად ჰარმონიაში,
ბღავიან ხმების ალესვ-დალესვით,
ბღავიან ხმების აგონიაში.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი