±±±

სულს გაზაფხული ისე ენატრის. 
ლამის ტანიდან გულიც ამოქნას..
ისე ცვივიან ფოთლები წყალში.
სულ მაგონებენ სულთა გარდაქმნას
უმისამართო...გზაზე დავმდგარვარ.
ცრემლი ნერწყვად მაქვს ყელში გაჩრილი...
გაზაფხულამდე თუ მივაღწიე...
მერე ფრთები მაქვს ლაღად გაშლილი