ხან ისეთ ფიქრად ჩაივლი ღამევ..

ჯვარს გაკვრა თითქოს ჩემეულია..

იქნებ არასდროს აღარ გათენდეს..

ცაზე ნისლი რომ შერეულია..

ხან ისე მარტო მგონია თავი..

იუდასავით ხეზე ნაკიდი...

იქნებ დღეა და უკანასკნელი'.

სიცოცხლე გროში ვერცხლით ნაყიდი...

ხან კი მგონია აი გათენდა...
მზე და დილაა ცაზე ნაფერი...
მაგრამ სარკეში ისევ მოჩანან...
ნალურსმევი და მერე ნაკერი...