აღარასოდეს

მე აღარასდროს არ გავოცდები
არ გავოცდები ისე ძალიან,
და გაოცებით კვლავ გაოეცება
შენი ბრალია...

მე აღარასდროს არ ვიტყვი არას,
და ეს სიზმარიც უთქმელი ენით,
შენი ბრალია ეს გულისცემ,
ეს გულისცემა ბრალია შენი...

და როცა სანთლებს დავუნთებ ხატებს,
გამახსენდები, როგორც იუდა
და შენს ეზოში დაკრეფილ ვარდებს,
სულ სხვას მივუტან..