მკვდარი გედების ტბას

მზე გაირიყა. სადღაც ტალღები ზღვაში ახრჩობენ მიწას,
შენ, გულნატკენი, აკვნის პანაშვიდს ღამის სიჩუმეს უძღვნი.
მთვარე - სუდარადაფარებული, აცრემლებული ბაო,
შენი თვალების ფსკერზე დაყრილი ვარსკვლავებისკენ იწევს.
ჩემგან მორთმეულ კესანეებით, ვიღაც, სულისთვის უცხო,
შენს დახავსებულ ნაპირებს მორთავს, მკვდარი გედების ტბაო.