როცა +


როცა ბობოქრობს მტარვალი
მე მეშინია, რომ ვჰკარგო ნაწერი,
და მინდა ერთხელ მაინცა
ამღერდეს ჩემი ნაწერი.

როცა სიჩუმე შიშის  მომგვრელი
დაისუდარებს  დღის მოლოდინში,
მაშინ სრულდება, იწამეთ მაშინ
კაცობრიობის დიდი ლოდინი.

როცა ისმის ძაღლთა ყეფა
შორეული როგორც ზეცა,
მაშინ უნდა , მხოლოდ მაშინ 
აღმაფრენა, აღმაფრენა.

როცა ერთი მეორის 
წყვეტს ბედსა თუ ფაქტორებს,
აბა, მითხარი ისეთ კაცს
ღვთის გარდა რა გამოასწორებს.

როცა, როცა, როცა
კიდევ ბერი როცა
როცა ხდება რომ ყველანი
ვართ ფეხბედნიერები.

როცა გვიჭირს, როცა გვილხინს,
როცა დარდი აღარ გვინდის,
როცა ლხინით სული მიგვდის
როცა კაცი კარგათ იღწვის.

როცა რიჟრაჟს დაესევა
კაცთა მოდგმის შრომა, ფიქრი
მხოლოდ მაშინ, მხოლოდ მაშინ
ჩემი ლურჯა ცხენი მიჰქრის.

როცა ხალხი ფიქრით, შრომით
ბინდ ემდურის , მეტის წყურით,
აი მაშინ გაიმარჯვებს
მხოლოდ უფლით, მხოლოდ უფლით.

როცას დალევა ძნელია
როცა ფიქრია მრავალი
კვლავ დავწერ, ჩემთვის ლექსია
როცა? იქნება მთავარი.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი