თბილისს ლექსს შევკადრე +

თამარ მეფის ნადარები
ერთმანეთზე მჯობნი რომ ხართ,
ხან გავარდნა ქუხილის და
ხან კი ვარდის გაფურჩვნა ხარ .

მოვარდნილი მთა-გორიდან
ზეციური აღმაფრენა,
შენ შოთაის დიდ ქნარის
ახდენილი სიცხადე ხარ.

შენთვის ბევრმა გმირმა
დაივანა სამოთხეში,
ახ, ნეტავი მაცოდინა
ამის მერე რა მოგელის .

ბევრი სისხლი დაიღვარა,
ბევრი მტერი მოგაცილეს,
და ვხედავ რომ ამის მერე
ბიჭი გოგოს მიაცილებს.

თავზარს გცემდა აღა-მაჰმად,
შაჰ-აბაზ და ჩინგიზ-ხანი,
დრო გამოხდა გაელვარდა
შენი მთა  და შენი ბარი.

გაბრწყინდეს საქართველოით,
ჩვენ სადღეგრძელოს შევსვამთ დღეს,
ღმერთო შემინდეთ და მაპატიეთ...
მე თბილისს ლექსი შევკადრე.