პოსტმოდერისტული რეფლექსიები – 2


ათასწლეული შთანთქეს წამებმა...
ვერ ვასწრებ თვალთა დახამხამებას,
ისე იხლება ჯერი ტყვიების,
ამ მყიფე, მყიფე რეალიების...

*

დახვრეტილ გულებს ავსებს სამება–
–იდუმალება...
ჩნდება და ქრება...
ათასწლეული იქცა წამებად...
ღირდა წამებად?...
ისევ სამება 
და მდუმარება...

2014 წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი