პოსტმოდერისტული რეფლექსიები – 2
ათასწლეული შთანთქეს წამებმა... ვერ ვასწრებ თვალთა დახამხამებას, ისე იხლება ჯერი ტყვიების, ამ მყიფე, მყიფე რეალიების... * დახვრეტილ გულებს ავსებს სამება– –იდუმალება... ჩნდება და ქრება... ათასწლეული იქცა წამებად... ღირდა წამებად?... ისევ სამება და მდუმარება... 2014 წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი