თოვლის პრელუდია


ქათქათა თოვლი დაეფინა ფრესკას ღიმილად... 
გადახსნილ გუმბათს ესალბუნა თბილი სისოვლე...
და ახლა, როცა თავად არსებობა მექცა ტკივილად,
მე ამ ტკივილებს აღარ ვიშორებ,..
რადგანაც ძლიერ მხიბლავს სიშორე
დანისლულ ჯვარზე არეკლილი უმანკო სხივის...
მიყუჩებს ტკივილს
თოვლის სისოვლე...
თოვლის სისოვლე
მიყუჩებს ტკივილს...

2013 წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი