ცარიელი დღიურებიდან – 3


მახსოვს, შენ ერთხელ 
უცაბედად ატეხილ ქარში,
ბნელ ბილიკებზე
გაუჩინარდი...
მარტო დამტოვე...
გაყინულ მხრებზე
შემატოვე
შენი პიჯაკი...
და მე მის პეტლზე
მივაბნიე დამჭკნარი ვარდი,… 
იმის ნიშნად, რომ აღარ გიყვარდი…

2014 წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი