დაბრუნება
მარტოსულობამ გისოსებით დასერა ზეცა... თოკის მარყუჟი კვლავ ეხება გაყინულ კეფას... ჩაკეტილ წრეებს ენარცხება გულმკერდი ცხელი... ღამის ტუსაღი ცისკრის ვარსკვლავს ამაოდ ელის... * - და აღარ შედგა სუიციდი? - წამებს ვუცდიდი, იმედის ფეთქვის, შენთვის და ჩემთვის... 2010 წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი