ერთგულთა ღამეს


(ღამის აპოთეოზი)

მარტოსულსა და მდუმარე ღამეს,
როცა მკრთალ ზეცას ერთგული მთვარე
კრძალვით მიაბნევს ოქროს პირბადეს,..
მხნე ქალწულები
ერთგულების
სასმისებს სვამენ...
მათ გულისცემას მდუმარებით
ყურს უგდებს ღამე...
მერე კი ცაზე
ერთგული მთვარე
ოქროსფერ რკალებს
მიმოაბნევს...
ოქროს ბეჭდებად გადააქცევს...
იმ ქალწულებს უწილადებს,
ვინც სასთუმალთან ერთგულება
შეჰფიცეს ღამეს...

2005 წ.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი