კონგენიალურობის მისტერია


(რემინისცენციები)

თუ ჩემი მზერის,
თვალსაწიერის
არ ხარ საზღვარი,
გადაეღობე, რატომ–მითხარი–
ჩემს თვალთა ხედვას?...
და როცა განგებ
დაიხშობ სმენას, 
ყურს უგდებ როცა დუმილის ჰანგებს,
სიმფონიას, წამის ყოველის,
რად მახსენდება მე მაშინათვე
ელვარე მთვარე და ბეთჰოვენი?

2014 წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი