ბავშვობა

უდაბნოს გავს მუდამ ჩემი სამყოფი,
ახლაც იმედს კვლავ ამაოდ ვინერგავ.
ბავშვობაზე მე მომიყვა დიდ დედამ,
სადაც მუდამ მხიარული ვახსოვარ.
მთვარის შუქზე ანთებული კოცონი
სალხინოში,მარად მწვანე ჭადრები
მოშრიალე,მორაკრაკე წაჩხურა
მანდ რამდენჯერ დამინთია კოცონი,
დღეს, იმდენჯერ მე ვიხსენებ ბავშვობას.
უდაბნოს გავს ახლაც ჩემი სამყოფი.
მერცხალივით გამიფრინდა ბავშვობა.