შეშლილა ქალაქი

ისევ ,შეშლილია ქალაქი, და 

ისევ ,ყმუის მთვარე ,ღამის მოტრფიალე 

სადღაც ტოტებშუა გაჩხერილა

ისევ ალიონი.

დროსაც  აღარ
შვენის ქარაგმები ,

 დედამიწასავით
 მოტრიალეს 

ეგეც დაწყევლილი გაჩენილა 

 ვით ბიოლი
.

ზოგჯერ პროფილი და ანპასებიც 

საზიზღრად იყურება 

მათხოვრულ  სულიდან

თითქოს სულ ეხლახანს გაძარცვეს,

ტყუის და თვალებში გიყურებს ,

გატაცებით,

ვიღაცა ,უბრალოდ გადადის ჭკუიდან 

ვიღაცა ,ძაღლივით ,ღამეში ყმუის და 

  ვუსმენთ  აღტაცებით.

როგორ ვერ მოერგო ,

 ნაბიჯს და  დროებას ,

და დარჩა  უნიღბოდ
პროფილი ,

ეხლა კი უნდა რომ ღამესთან მოეშვას .

 უწოდოს თავისთავს   ყოფილი.

შეშლილი ქალაქი ,

მოსჩანს სარკმელიდან 

ქუჩაში უაზროდ დაყრილი მზერები 

,წერ ისე ,უბრალოდ არაფერს ელი და 

ისევე  უაზრო
სტრიქონს ეფერები,

და ცდილობ მიწიდან ზეცაში გაფრენას ,

რთულია ქაოსში ,რომ იყო დილამდე 

თენდება , კაბადონს ,ცა   ღრუბელს
გაფენს და 

 შორიდან მუსიკა
გაღვიძებს ვივალდის .

ცა კვლავაც ლურჯია ,უწინ რომ დახატე 

 და უფლის სამკვიდრო
  დასულა  მზერამდი ,

 დანებდი ნისლიან
. სულს ფარდა ახადე 

რომ ჩემი სამყარო გაჩუქო ფერადი .

შეშლილა ქალაქი
ჯაფარა ,,,,,,,,,,,,,,,,ბელაჩკა