babuachemi

ენამზიანი და ზამთრის გულში
ტკბილი ქართულით მოლაპარაკე
ჰყვებოდა მშვიდად ბუხრის გუგუნში
საბა-სულხანის იგავ-არაკებს.


არ იშორებდა წელზე სატევარს,
ბატონკაცურიშვენოდა წვერი,
უყვარდა ლხინში გამის გათევა,
მოგონებები ძველთაგან ძველი.



უყვარდა მოხუცს ხმალამოწვდილი 
ქართველის ეშხი და სილამაზე,
უყვარდა შვილი და შვილიშვილი-
ამგერებული არწივის ხმაზე.