შვება არის სიკვდილი
არ მჭირდება ცრემლთა ფრქვევა, არ მჭირდება ტირილი; სიცოცხლეა მწარე თორემ - შვება არის სიკვდილი. თვალთმაქცობამ, მლიქვნელობამ - ვგონებ ბოლო მომიღო, წუთისოფლის სიავემ - მე გამოცდა მომიწყო. გიღიმიან, გიცინიან, უჟუჟუნებთ თვალები, დაეცემი? გაგთელავენ და ხდებიან ავები, მრისხანებით უელავთ - იმათ იგივ თვალები. ჰეი, ჩემო საწუთროვ - რა გზით უნდა მატარო? რადგან მივხვდი მე უკვე - სასტიკია სამყარო. მივხვდი წუთისოფელში - მოსვლა დავაგვიანე, რადგანაც მე გამართულად - ქვეყნად ვერ გავიარე. არ ვიყავი მგელი მე, პირფერი და ორპირი, ნუ გგონიათ ამ ლექსით - ამ ყველაფერს მივსტირი. იმას ვჩივი რომ ამ ქვეყნად - ყველაფერი ყალბია, იმას ვჩივი სიძულვილი - მართალი და ნაღდია. არ მჭირდება ცრემლთაფრქვევა, არ მჭირდება ტირილი, სიცოცხლეა მწარე თორემ - შვება არის სიკვდილი. 2015 წლის 2 დეკემბერი
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი