სუსხი

ჩემი
კოორდინატების
ამსახველი.

*  *  *  *  *  *  *  *

კრაკატაუს სიძლიერის მსგავსი გრძნობა,პასატური მიმართულებით.
ქარს მიყოლილი ნაბიჯებით,მაღალი წნევის არიდან , დაბლისკენ.
კომპასიც კი მხოლოდ ჩრდილოეთს მიჩვენებს.
ზვავსაშიში ზონის მსგავსად.
ანტიციკლონურადაც...
და მაინც, ყველა გზა შენსკენ მოდის.
ყველა ცენტრში შენ დგახარ.
გეოგრაფიულად...
არაგეოგრაფიულადაც.
გულით,გონებით.
ნაბიჯებით.
 _____________________________________________________________


პატარა,სპეტაკი ნაპერწკლით დავიწყე...
იგორა ამ ' თოვლის გუნდამ' და,ბოლოს ზვავივით დამატყდი თავს.
მზესაც არ ვუშვებ გულამდე.გიფრთხილდები.

პატარავ !
იცი?
მზეც კი არ ყოფილა არასდროს ისეთი მცხუნვარე,როგორიც ჩემი გული, როცა ჩაესვენე მასში სამუდამოდ...

პატარავ !
იცი?
მზეც არ ამოდის უშენოდ.ისიც ისეთი ცივია ჩემთვის,როგორიც შენი ხელები იყო ბოლოს რომ ჩაგკიდე...

პატარავ !
იცი?
როგორ მენატრები?
ალბათ,იმაზე მეტად,ვიდრე პოლარული ღამის დროს მომენატრებოდა მზის ხილვა...

პატარავ !
იცი?
როგორი ლამაზი იყავი ბოლოს,მაშინაც კი როცა გული აღარ გიცემდა...

პატარავ !
იცი?
მე მიჭირს უშენოდ.თავს ისე ვგრძნობ,როგორც ასტრონავტი კოსმოსში ჟანგბადის ბალონის გარეშე.

პატარავ !
იცი?
რა საშინელი დასანახი იყო ის ხის ყუთი,რომელშიც ბოლოს გეძინა.გეფიცები,მარტო  ერთხელ შევხედე.მეტჯერ ვერ გავუძელი.

პატარავ !
იცი?
დღეს ფერმკრთალი ანგელოზი ხარ.ფრთებს მე გაჩუქებ გპირდები.ოღონდ ისევ შემომხედე! ისევ გამიღიმე! ისევ გამათბე შენი თვალების ბრწყინვალებით!

ნუ წახვალ, ნუ წახვალ გევედრები....


მჭირდები.
მჭირდები.

და მე მოვფრინავ შენთან.