წვიმა

გარეთ ისე მორცხვად
მორიდებით წვიმს,
წვიმის წვეთი დარდებს
უხმაუროდ შლის.

მეც დავნებდი ასე
გავატანე სევდა,
გავატანე ის რაც
ტკივილივით მდევდა.

ცას მივანდე ბედი,
შევუერთდი წვიმას,
სევდიანი ფიქრი
წვიმის წვეთებს მიაქვს.

გაზაფხულის თბილი
უხმაურო წვიმა,
ისე მორცხვად მოდის,
თითქოს მზე პირს იბანს.

მორიდებით, ნაზად
დაასველებს ვარდების,
ცხოვრება კი ასე
კვლავ თავს შემაყვარებს.