^ ^ ^
მარტის მზის სხივი, შენი ცივი თითების სითბოდ, შემოსრიალდა სარკმლიდან და თვალებთან დაწვა. ამწყდა გულიდან მარგალიტის მძივები თითო- თითოდ და ლექსში უჩვეულო სიცივეს მარცვლავს. მოხრილი ხელი მაგიდაზე და ხელზე ლოყა, თვალებში მზე წევს - ჭირვეული ამინდის ნიშა. ვნიშნავ მანძილებს სტროფებს შორის, ლექსებით მომყავს გაზაფხული, რომ მიმატოვოს სიცივის შიშმა.