ლექსია ცხადიც და სიზმარიც

ქარია გარეთ და ღრუბლები
დალაგდნენ ანთებულ ანძაზე..
სადღაც შორს,
კვლავ კივის თეთრი ბუ
და ეს ხმა ქარის ხმას ამძაფრებს.

ვინტაჟურ ვესტიბულს სანთლები
უხდება..
ცაც ისე ციმციმებს.
ამაღამ ამ ლექსში დავრჩები.
ამაღამ არაფერს ვისიზმრებ.

ლექსია ცხადიც და სიზმარიც..
ლექსში მაქვს უფლება დაკარგვის.
ლექსებით სიმშვიდე ვისწავლე.
ლექსებით თავს ჯვარზე ვაკრავდი.

იღლები, როდესაც ცხოვრებით..
შედიხარ ლექსში და იქ კვდები.
თუ იგრძნობ სამყაროს მობეზრდი
გულს მასაც მოულბობ სიტყვებით