მიძინების
რას გიმღერის მეც მიამბე, ამეია.. გაზაფხულზე გარდაცვლილი გლიცინია. როცა გარეთ ფრთაშესხმული ქარებია, როცა სულში მოწკრიალე სიცივეა. მომიყევი, ლურჯ დაისზე რას მღერიან გედები და რა ფერი აქვს ასიკაგას. მაპოვნინე.. მაპოვნინე, ამეია.. ის, რაც ცას და მიწას შორის დამეკარგა. პანთეონის მიძინების ზარები და მათთან ერთად შორეული მაჰაბოდჰი დამასიზმრე.. მომიყევი, ამეია.. სხვათა სიზმრებს კართან როგორ დარაჯობდი. უჩვეულო, ფრთაშესხმული ქარებია. ღამეს ვფურცლავ მოლოდინის ორბიტაზე. განკურნება შემასწავლე, ამეია.. ჩამავალი მზის სიმშვიდე მომიტანე.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი