ეკსკურსია ცისკენ! ( მკვდარი პოეტების საზოგადოება )


ისევ დამაბნიეს დროის წრეწირებმა
და  ვქმნი სამყაროებს პროტესტად  " ვიშნუ - ს "
დროის ოკეანეს ხალხი ეწირება
ხალხი ეწირება სუყველა ნიშნულს.

მზეა გროტესკური – სულის ეროზია,
მიწას ვაყირავებ, ჭკუაც მეკეტება.
სულზე მომიჭირონ, პოეტს ნევროზიანს
არ მსურს არქიმედეს მწველმა ბერკეტებმა.

ჩემი ნერვებია, ლურჯი წრეწირები
ხოლო ლექსთაწყობა სულის ტრაფეცია.
სიკვდილს იდეისთვის ისე ვეწირები
თითქოს ჩემი წასვლა უპირატესია.

თითქოს ყველა სიტყვა გახდა – " იამატო. "
ვამბობ: ეს ცხოვრება მხოლოდ – " ფენტეზია "
სანამ ცოცხალი ხარ უნდა მიამატო
სიკვდილს მიამატო შენი პრეტენზია.

ალბათ სულის ფასიც უფრო – ზომებშია,
არ მსურს ვაუძრაო – სულის ელეგია.
კვლავ პერიფერიულ სადღაც ზონებშია
თქვენი " უფალი " და ჩემი " ენერგია. "

" თითქოს პოეზია სულის ტრაპეზია "
სხეულს გადავაგდებ ალბათ მეხუთედან.
ახლა ჩემი სული უცხო ნაპირზეა,
სული მეხუთება! სული მეხუთება!

ჩემი ნერვებია ლურჯი წრეწირები
" მალსტრემის სილურჯე " კვლავ მანამიანებს.
დროის პროფოპორციას ვარღვევ, ვეწირები,
ცრუ მოვლენები კლავს ადამიანებს.


ალბათ სულის ფასიც უფრო – ზომებშია,
არ მსურს ვაუძრაო – სულის ელეგია.
კვლავ პერიფერიულ სადღაც ზონებშია
თქვენი " უფალი " და ჩემი " ენერგია. "

მიხეილ ჭიჭინაძე ( მიქაელი )
2017 წ.



იამატო
Jap.
იაპონურ დამწერლობაში: წმინდა იაპონური იეროგლიფები (განსხვავებით ჩინურიდან ნასესხებისა).

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი