ალუბლებს კვლავაც ჩაუცვამთ თეთრი
ალუბლებსკვლავაც ჩაუცვამთ თეთრი და გაუმართავთ ცის ქვეშ მეჯლისი . წუხილი ზამთრის ქარს გავაყოლე, და სულში ჰყვავის ედელვაისი. ცისფერ ბილიკებს გავყვები კვლავაც, ცისფერ კესანეს ჩავიწნავ თმაში, კვლავ აკვარელით მოვხატავ დღეებს იმგვარად, როცა ვიყავი ბავშვი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი