ალუბლებს კვლავაც ჩაუცვამთ თეთრი


ალუბლებსკვლავაც ჩაუცვამთ თეთრი
და გაუმართავთ ცის ქვეშ მეჯლისი .
წუხილი ზამთრის ქარს გავაყოლე,
და სულში ჰყვავის ედელვაისი.

ცისფერ ბილიკებს გავყვები  კვლავაც, 
 ცისფერ კესანეს ჩავიწნავ თმაში, 
კვლავ აკვარელით  მოვხატავ  დღეებს
იმგვარად, როცა  ვიყავი ბავშვი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი