მინდა კვლავ ვიყო პატარა ბავშვი

როცა ვიყავი პატარა ბავშვი,
ყაყაჩოები მეკეთა თმაში,
სამყარო ლურჯად მეჩვენებოდა,
ნიავი ნაზად მეფერებოდა.
სულმოუთქმელად გავიდა წლები,
გავზრდილვარ უკვე! 
ვერაფერს ვხვდები –
ახლა სამყარო მეჩვენა სხვაფრივ,
ლურჯ სიოს ნაცვლად სხვა ქარი დაჰქრის.
ვიგრძენ, თანდათან მტოვებს ბავშვობა,
ძნელია მასთან გამოთხოვება...
მინდა ჩავჭიდო ხელი ძალუმად
და შევევედრო ტკბილად და ჩუმად:
ცოტა ხნით მაინც დამთოვე ბავშვად,
არ მიმატოვო ასე უეცრად.
არ მიმატოვო, ადრეა ჯერაც...
მოდი კვლავ ახლო, შემოგხვევ ხელებს,
ფერად ოცნებით სული ამივსე,
გულს ვიჯერებ და ისე გაგიშვებ!
ო, როგორ მინდა კვლავ ვიყო ბავშვი,
ყაყაჩოები მეკეთოს თმაში.
და ჭრელკაბიან პეპელასავით
დავფარფატებდე მთასა და ბარში.