შენ რო დაგინახე
შენ რომ დაგინახე, თვალებმა შემშალა და მაგ ლამაზმა სახემ, შენ არასდროს არ აფასებდი ჩემი შენდამი გრძნობას, ამის გამო რო იცოდე რამდენჯერ ავყევი მტრობას, სხვისთვის არაფერს არ იშურებდი მე კიდე სიზმრებშიც შენ გხედავდი, არც მეგონა, მეგონა სიყვარულზე საუბარს თუ გაგიბედავდი, ბოლოს და ბოლოს დავიღალე ამდენი დარდით ამდენი სევდით, მე დავიღალე ამდენი ცრემლით წადი იქნებ არც გინდა წასვლა, მაგრამ მეც მიწევს ტალღებში წასვლა, სადაც არავინ არ არის, მე და მხოლოდ სიმარტოვე და ბოროტი ბედი თუმცა მაინც ვიხსენებ იმ დღეს შენ რო გაგიცანი. მიდიან დღეები, მიდიან კვირები, და ისევ ქუჩაში მივდივარ წყნარად. შენ ალბათ სხვასთან იქნები მარად და მომიგონებ ბავშვურად სადღაც. გაგახსენდები ისევ ისეთი, როგორიც დავრჩი შენთან ფიქრებში და მახსენებდა შენი სიტყვები გრძნობით ნათქვამი უცნობი ფიქრები, მაშინ მივხვდები, რომ მე გჭირდები.ავტორი ნიკა ლომიძე
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
1 კომენტარი
tu leqsia abzac abzac uunda dayoo