გაზაფხული


ტყემ მოისხა ფოთოლი, 
აგერ მერცხალიც ჭყივის, 
ბაღში ვაზი ობოლი 
მეტის ლხენითა სტირის. 
აყვავებულა მდელო, 
აყვავებულან მთები; 
მამულო საყვარელო, 
შენ როსღა აყვავდები?

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი