დადგა აგვისტო

დადგა აგვისტო. ცა რიდეული 
დაისიცხება ისევ დილ-დილით; 
ქალაქს ედება მზე თვითეული 
ყაყაჩოებით, ტუხტით, პილპილით. 

ისევე ჩქარი და უძლეველი, 
ვიცი, რადა ვარ ასე ქარული, 
ჯერ ყველასაგან მიუკვლეველი 
აღმოვაჩინე მე სიყვარული. 

ეს სიყვარული დააცხრობს გოლვას 
და გაგიჟებას უფრო უარესს, 
სურვილი ისევ უშენს რევოლვერს, 
ცას რომ ღრუბლებმა გადაუარეს. 

ღრუბლებო შავო, მზეო საპყარო, 
მე აღტაცების ზღვაში შეველი, 
აღმოვაჩინე მთელი სამყარო, 
ქვეყნისთვის ჯერაც მიუკვლეველი.


გალაკტიონ ტაბიძე1925