ავტოპორტრეტი

ბესო გვილავას
დაიბადეო მაისის თვეში,
მე მეუბნება ჩემი სამყარო.
დამახრჩვეს უკვე ამდენი ლიქნით,
იმას გევხარ და ამას გავხარო.
 
არ მინდა სხვებთან შედარება,
მძულს ჰომეროსიც და ტაციტუსიც.
მუდამ წვერებში და თმადაუვარცხნელი -
აი, ეს არის ჩემი ჰაბიტუსი.
 
მძულს ხალხი, ხალხი ჭორიკანა,
დროს რომ ლაყბობაში ატარებენ.
სინდისის ხარჯზე იმიჯს იკეთებენ,
ქალის დანახვაზე, შარვალში ათავებენ.
 
საზოგადოება ჭრელია, ვიცი,
ცხოვრება არ არის შავ-თეთრი, თალხი.
ამიტომ ვაკეთებ იმას, რაც მსურს
და ფეხებზე მკიდია რას იტყვის ხალხი.
 
PS
ვზივარ ბუხრის პირას შემოდგომით,
ჯორკოს გამოვაბამ აფრებს,
ტერენტი? რა გითხრა, არ ვიცი,
მაგრამ მე ნამდვილად ვაფრენ!