ყველა კვდება

ქარმა მოქსოვა აბლაბუდა ფოთლებით, დილით
და გუშინ ღამე გადაშალა როგორც ფურცელი.
მზის სხივებივით შემოაკლდათ წუთებს წამები,
მინდვრის არცერთი ბალახია გარდაუცვლელი.

ღამეს ჩიტივით გაუფრინა დილამ სიზმრები
და მთელი დილაც როგორც ადრე წვიმდა ჭერიდან.
ცეცხლივით წვავდნენ ნაკოცონარ მდელოს ფიქრები,
ქარს მანდილივით თეთრი ღამე ხელში ეჭირა.