ლექსი მარ ტი-ს

ჩემი გულის ფეთქვაა მარტი.
ყოველ უთქმელ სიტყვებთან მარტო
ვწვები.
ვიცი ყოველთვის მგავდი,
მაგრამ ახლა გიხილე.
რატომ
ისევ უწყლო თვალებით გავხმი?
გვამს მე ცოტაც მიკლია და დღეს
ყველა ვნება ოცნებად დავფქვი,
რადგან ღამეც უშენოდ მათევს.
ვაფრენ!
ვიცი, სიგიჟით კერძოდ,
რადგან მიდგას მირაჟი თვალწინ,
აქ ხარ,
აქ ხარ,
შენ აქ ხარ
-
ვერ მგრძნობ,
ჩვენ - მარტს,
მარ ტო,
მარტივად გავცდით.