თავისუფლება...

რევოლუციის მოახლოება იგრძნობოდა საქართველოში, ლექციებს მოვრჩი და ლიზისთან შევიარე. კარი დეიდა ანიკომ გამიღო. ლიზი ახალი სიმღერის ტექსტს წერდა, თან მღეროდა, ჩემი მისვლა არ შეუმჩნევია. მე ვიდექი და ვუყურებდი, ლიზიმ ცოტა ხნით გადამავიწყა რევოლუცია. (უნივერსიტეტში ამ თემაზე საუბრობდა ყველა). ლიზის მამა ყოფილი მაღალ ჩინოსანი გახლდათ. ამ თემაზე არავინ საუბრობდა. მეც აპოლიტიკური გახლდით.. ტელევიზიით ხშირად გადმოსცემდნენ რევოლუციის მოახლოებას, შინაგანად მეც ვღელავდი.. მიუხედავად აპოლიტიკურობისა, თავისუფლების მოედანზე შეეყარა თავი მოსახლეობას, თან რევოლუციას სკანდირებდნენ... ქვეყანა ახალი საფრთხის წინაშე იდგა..