მე წავალ შორით მელიან ისევ ..


მე წავალ შორით მელიან ისევ,
და ჩემ სულს გითმობთ ხარკად,
მე დასარჩენი დავტოვ კიდეც,
ღმერთი სასთუმალთან დგას...

იყეფონ, აცადეთ აზვირთდნენ,
მოედოს სიმხდალე მყინვარებს,
ღმერთობად ვერ გაიზრდებიან,
დაკორტნის მათ თვალებს სიბრმავე.

აჩუქეთ ერთმანეთს კვირტები,
და სულში გაზაფხულს გამოცდით,
ბროწეულს დაკიდეთ ნატვრები,
ილოცეთ წრფელად და გაოცდით.

შენ ღმერთო აქ სასთუმალთან ხარ,
ხელები მელნით რომ ვერ გცლიან,
მოვდივარ, ჩემში, ჩემს გვერდით დგახარ,
ვერც გცვლიან, ვერ გცვლიან, ვერ გცვლიან...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი